ژوئن 6, 2023

بیماری های مقاربتی

1

بیماری های مقاربتی (STDs) یا عفونت های مقاربتی (STIs) معمولاً از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر بوسیله خون، مایع منی یا  ترشحات واژن و سایر مایعات بدن منتقل میشوند.

بیماری های مقاربتی می تواند توسط باکتری ها، ویروس ها و انگل ها ایجاد شود.

گاهی اوقات این عفونت ها می توانند به صورت غیرجنسی ، از مادر به نوزادشان در دوران بارداری یا زایمان یا از طریق تزریق خون یا سوزن های مشترک یا … منتقل شوند. بیماری های مقاربتی همیشه علائمی ایجاد نمی کنند. امکان ابتلا به عفونت های مقاربتی حتی ممکن است از افرادی که کاملاً سالم به نظر می رسند و نمیدانند که عفونت دارند، هم وجود دارد.

علائم بیماری های مقاربتی :

بیماری ‌های مقاربتی می ‌توانند طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها را داشته باشند، یا حتی  بدون علامت باشند. به همین دلیل است که ممکن است تا مدت ها  تشخیص داده نشوند، یا مورد توجه قرار نگیرند.

علائم و نشانه هایی که ممکن است نشان دهنده یک بیماری مقاربتی باشد عبارتند از:

  • زخم یا برجستگی در ناحیه تناسلی یا در ناحیه دهان یا مقعد
  • ادرار دردناک یا سوزش
  • ترشح از آلت تناسلی
  • ترشحات غیرمعمول یا بدبوی واژن
  • خونریزی غیرمعمول واژینال
  • درد هنگام رابطه جنسی
  • غدد لنفاوی دردناک و متورم، به ویژه در کشاله ران
  • درد زیر شکم
  • تب
  • تغیرات غیر طبیعی در رنگ یا بافت پوست در نواحی مختلف بدن

شایع ترین بیماری های مقاربتی :

کلامیدیا

تب خال ناحیه تناسلی

سوزاک

اچ‌آی‌وی

HPV

شپش ناحیه تناسلی

سیفلیس

تریکومونیازیس

کلامیدیا :

کلامیدیا یک بیماری شایع مقاربتی (STD) است. این بیماری توسط باکتری به نام کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می شود. هر کسی ممکن است به کلامیدیا مبتلا شود. اغلب علائمی ایجاد نمی کند، بنابراین ممکن است افراد ندانند که آن را دارند. آنتی بیوتیک ها می توانند آن را درمان کنند. اما اگر درمان نشود، کلامیدیا می تواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند.

تبخال ناحیه تناسلی  :

تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی (STD) است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. می تواند باعث ایجاد زخم در ناحیه تناسلی یا مقعدی، باسن و ران شود. فرد می تواند آن را از رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فردی که آن را دارد دریافت کند. ویروس حتی زمانی که زخم وجود نداشته باشد می تواند پخش شود. مادران همچنین می توانند نوزادان خود را در هنگام زایمان آلوده کنند.

سوزاک  :

سوزاک یک بیماری مقاربتی است. در بزرگسالان جوان بیشتر شایع است. باکتری هایی که باعث سوزاک می شوند می توانند دستگاه تناسلی، دهان یا مقعد را آلوده کنند. فرد می تواند در طول رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی با شریک آلوده دچار سوزاک شود. یک زن باردار می تواند آن را در هنگام زایمان به نوزاد خود منتقل کند.

سوزاک همیشه علائمی ایجاد نمی کند. در مردان سوزاک می تواند باعث درد هنگام ادرار و ترشح از آلت تناسلی شود. در صورت عدم درمان می تواند مشکلاتی در پروستات و بیضه ها ایجاد کند.

در زنان، علائم اولیه سوزاک اغلب خفیف است. بعداً می تواند باعث خونریزی بین قاعدگی، درد هنگام ادرار و افزایش ترشحات از واژن شود. اگر درمان نشود، می تواند منجر به بیماری التهابی لگن شود که باعث مشکلاتی در بارداری و ناباروری می شود.

 HIV(سندرم نقص ایمنی اکتسابی) ایدز :

 HIV با از بین بردن نوعی گلبول سفید که به بدن در مبارزه با عفونت کمک می کند، به سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند. و فرد را در معرض خطر سایر عفونت ها و بیماری ها قرار می دهد.مرحله ی نهایی ویروس HIV ، بیماری ایدز است . این زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به دلیل ویروس به شدت آسیب ببیند. این بدین معنی ست که همه افراد مبتلا به HIV به ایدز مبتلا نمی شوند. اچ آی وی از طریق مایعات بدن فرد مبتلا به HIV منتقل می شود.

اولین علائم عفونت HIV ممکن است علائمی شبیه آنفولانزا باشد :

  • تب
  • لرز
  • کهیر
  • تعریق شبانه (تعریق شدید هنگام خواب)
  • دردهای عضلانی
  • گلو درد
  • خستگی
  • تورم غدد لنفاوی
  • زخمهای دهان

این علائم ممکن است در عرض دو تا چهار هفته ظاهر شوند و از بین بروند. این مرحله عفونت حاد HIV نامیده می شود.

ویروس پاپیلومای انسانی :

 (HPV) می توانند باعث ایجاد زگیل در قسمت های مختلف بدن شوند. بیش از 200 نوع وجود دارد. حدود 40 مورد از آنها از طریق تماس مستقیم جنسی با فردی که این ویروس را دارد منتقل می شود. آنها همچنین می توانند از طریق سایر تماس های صمیمانه و پوست به پوست پخش شوند. برخی از این انواع می توانند باعث سرطان شوند.

دو دسته HPV مقاربتی وجود دارد ، HPV کم خطر می تواند که باعث ایجاد زگیل در ناحیه تناسلی، مقعد، دهان یا گلومی شودوHPV پرخطر می تواند باعث سرطان های مختلف شود مانند :

  • سرطان دهانه رحم
  • سرطان مقعد
  • برخی از انواع سرطان دهان و گلو
  • سرطان واژن
  • سرطان آلت تناسلی

اکثر عفونت های HPV خود به خود از بین می روند و باعث سرطان نمی شوند. اما گاهی اوقات عفونت ها بیشتر طول می کشند. هنگامی که یک عفونت پرخطر HPV برای سال‌ها طول بکشد، می‌تواند منجر به تغییرات سلولی شود. اگر این تغییرات درمان نشوند، ممکن است در طول زمان بدتر شوند و به سرطان تبدیل شوند.

علائم عفونت HPV چیست؟

برخی از افراد به دلیل برخی از عفونت های کم خطر HPV دچار زگیل می شوند، اما انواع دیگر (از جمله انواع پرخطر) هیچ علامتی ندارند.

اگر عفونت پرخطر HPV سال‌ها طول بکشد و باعث تغییرات سلولی شود، ممکن است علائمی داشته باشد. اگر این تغییرات سلولی به سرطان تبدیل شود، ممکن است علائمی نیز داشته باشد. اینکه چه علائمی دارد بستگی به این دارد که کدام قسمت از بدن تحت تأثیر قرار گرفته است.

شپش ناحیه تناسلی  :

شپش شرمگاهی حشره هایی کوچک هستند که معمولاً در ناحیه تناسلی یا تناسلی انسان زندگی می‌کنند. همچنین گاهی اوقات روی سایر موهای درشت بدن مانند موهای پا، زیر بغل، سبیل، ریش، ابروها یا مژه ها نیز دیده می شود. شپش ناحیه تناسلی روی ابرو یا مژه کودکان یا نوجوانان ممکن است نشانه ای از قرار گرفتن در معرض یا سوء استفاده جنسی باشد.

شپش های تناسلی انگل هستند و برای زنده ماندن باید از خون انسان تغذیه کنند. آنها یکی از سه نوع شپش هستند که روی انسان زندگی می کنند. دو نوع دیگر شپش سر و شپش بدن هستند. هر نوع شپش متفاوت است و ابتلا به یک نوع به این معنا نیست که نوع دیگری مبتلا خواهید شد.

سفلیس :

سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که توسط باکتری ایجاد می شود. ناحیه تناسلی، لب ها، دهان یا مقعد مردان و زنان را آلوده می کند. افراد معمولاً در اثر تماس جنسی با فردی که آن را دارد، به سیفلیس مبتلا می شوند. همچنین می تواند در دوران بارداری از مادر به جنین منتقل شود. مرحله اولیه سیفلیس معمولا باعث ایجاد یک زخم ، کوچک و بدون درد می شود. گاهی اوقات باعث تورم در غدد لنفاوی مجاور می شود. اگر درمان نشود، سیفلیس معمولاً باعث ایجاد بثورات پوستی بدون خارش می شود که اغلب روی دست ها و پاها قابل مشاهده است. بسیاری از افراد تا سال ها متوجه علائم نمی شوند. علائم ممکن است از بین بروند و برگردند.

تریکومونیازیس :

 یک بیماری مقاربتی است که توسط یک انگل ایجاد می شود. در طول رابطه جنسی از فردی به فرد دیگر سرایت می کند. بسیاری از افراد هیچ علامتی ندارند. معمولاً علائم 5 تا 28 روز پس از ابتلا پدیدار میشوند.

علائم عبارتند از:

  • ترشحات زرد مایل به سبز یا خاکستری از واژن
  • ناراحتی در حین رابطه جنسی
  • بوی واژن
  • ادرار دردناک
  • خارش سوزش و درد واژن و فرج
  • اکثر مردان علائمی ندارند. اما در برخی موارد، ممکن است علایم زیر را داشته باشند:
  • خارش یا تحریک داخل آلت تناسلی
  • سوزش بعد از ادرار یا انزال
  • ترشح از آلت تناسلی

تریکومونیازیس می تواند خطر ابتلا یا انتشار سایر بیماری های مقاربتی را افزایش دهد. زنان باردار مبتلا به تریکومونیازیس بیشتر احتمال دارد زایمان زودرس شوند و نوزادان آنها وزن کم هنگام تولد دارند.